Gastroenterologia

Test ureazowy jest jednym z najczęstszych testów wykorzystywanym do wykrywania infekcji Helicobacter pylori (H. pylori). Badanie to należy do badań inwazyjnych, czyli wymagających wykonania badania endoskopowego (gastroskopii). Czułość iswoistość badania wynoszą około 95%.

Wycinek tkanki pobrany wtrakcie gastroskopii z błony śluzowej żołądka umieszcza się na specjalnie przygotowanym krążku, który zawiera mocznik wraz z barwnikiem, który zmienia zabarwienie przy obecności ureazy – enzymu produkowanego przez bakterię H. pylori. Zmiana zabarwienia potwierdza obecność ureazy, a tym samym bakterii produkujących ten enzym. Interpretacji wyników dokonuje lekarz wykonujący endoskopię.

• Gastroskopia to endoskopowe badanie górnego odcinka przewodu pokarmowego, wtym przełyku, żołądka, opuszki iczęści zstępującej dwunastnicy. Gastroskopia to najskuteczniejsza metoda diagnostyczna górnego odcinka przewodu pokarmowego, pozwalająca na pobranie w celach diagnostycznych wycinków zbłony śluzowej do oceny histopatologicznej. Wtrakcie gastroskopii pobierając wycinki z błony śluzowej żołądka można także ocenić obecność bakterii Helicobacter pylori.


• Wskazaniem do gastroskopii są objawy dyspeptyczne(uczucie wczesnej sytości i pełności poposiłkowej, bóle nadbrzusza), utrata masy ciała, niedokrwistość, dysfagia(problemy z połykaniem), odynofagia(bóle przy połykaniu), długotrwałe objawy choroby refluksowej choroby, obciążony wywiad rodzinny w kierunku nowotworów żołądka, podejrzenie choroby trzewnej, marskość wątroby. Gastroskopia pozwala na rozpoznanie choroby, ocenę stopnia zaawansowania, pobranie materiału do badania histopatologicznego czy mikrobiologicznego oraz ocenę skuteczności leczenia. Wskazaniem do gastroskopii są wszelkie objawy krwawienia zgórnego odcinka przewodu pokarmowego (smoliste stolce, krwawe wymioty).


• Badanie jest zwykle przeprowadzane w pozycji leżącej na lewym boku. Wcześniej należy usunąć ewentualne protezy zębowe. Po miejscowym znieczuleniu gardła za pomocą lignokainy w aerozolu pielęgniarka endoskopowa zakłada między szczęki plastikowy ustnik (dla ochrony delikatnego instrumentu). Następnie lekarz wprowadza do jamy ustnej i gardła fiberoskop średnicy około 1cm, prosząc jednocześnie o wykonanie ruchu połykowego. Moment ten może być nieprzyjemny; wymaga współpracy pacjenta z lekarzem wykonującym badanie. Oglądanie wnętrza przewodu pokarmowego trwa zwykle kilka minut, może być nieprzyjemne ze względu na odruchy wymiotne i odbijanie, ale jest w zasadzie bezbolesne, podobnie, jak pobieranie wycinków. Instrument służący do badania jest każdorazowo specjalnie dezynfekowany, dlatego też zainfekowanie chorego w trakcie badania jest praktycznie niemożliwe. Wycinki błony śluzowej pobiera się sterylnymi szczypczykami, co również zabezpiecza przed zakażeniem.

• Kolonoskopia to badanie endoskopowe jelita grubego. Do jego wykonania niezbędne jest urządzenie zwane kolonoskopem - ma ono kształt cienkiego i elastycznego przewodu. W trakcie badania kolonoskop wprowadza się ostrożnie przez odbyt, dalej przez odbytnicę, esicę, okrężnicę zstępującej, poprzecznicę, okrężnicę wstępującą do kątnicy. Zabieg może być okresami bolesny, chory może odczuwać parcie na stolec. Ewentualny ból trzeba odróżniać od stale występującego wzdęcia wynikającego z podawania powietrza do światła jelita dla jego pełnej oceny. Każdą dolegliwość w trakcie badania trzeba zgłosić lekarzowi. Stałe utrzymywanie się bólu może być wskazaniem do odstąpienia od dalszej oceny jelita.


• Czas trwania badania zależy od warunków anatomicznych chorego, przebytych zabiegów operacyjnych w jamie brzusznej. Czas ten wydłuża się w przypadku usuwania polipów czy pobierania wycinków do badania histopatologicznego.


• Niezbędnym do wykonania badania jest odpowiednie przygotowanie-oczyszczenie jelita. W tym celu co najmniej trzy dni przed planowaną kolonoskopią nie należy spożywać owoców pestkowych(winogron, kiwi, truskawek, pomidorów) oraz pestek siemienia lnianego czy maku. Drobne pestki nie tylko utrudniają badanie ale także mogą spowodować przerwanie badania ze względu na uszkodzenie endoskopu. Do oczyszczenia jelita z resztek pokarmowych służą specjalne środki przyjmowane doustnie(np. CitraFleet, Fortrans). Przygotowanie rozpoczyna się w przeddzień lub w dniu badania w zależności od planowanej godziny badania. Chory musi powstrzymać się od jedzenia. Może dodatkowo pić wodę.


• Kolonoskopię wykonuje się w celach diagnostycznych (rozpoznania chorób) lub terapeutycznych (leczniczych).Wskazania diagnostyczne do kolonoskopii to zaburzenia wypróżniania, krew w stolcu, niedokrwistość z niedoboru żelaza o niewyjaśnionej przyczynie, obciążony wywiad rodzinny w kierunku raka jelita grubego, nasilona biegunka o niejasnej przyczynie, nagła, nieuzasadniona utrata masy ciała. Wskazania terapeutyczne do kolonoskopii w warunkach ambulatoryjnych to usuwanie polipów.


• Badanie endoskopowe może być przeprowadzone w sedacji płytkiej (analgosedacji). W tym celu stosuje się krótko działające benzodiazepiny (midazolam), same lub w połączeniu z lekiem opioidowym(fentanylem).


• Pracownia Endoskopowa wyposażona jest w videoendoskopy wysokiej rozdzielczości HD firmy Pentax. Aparaty współpracują z procesorami firmy PENTAXEPK-i5000 wykorzystując wszystkie możliwości związane z jakością obrazu (full HD) oraz innowacyjną technologią obrazowania tzw. wirtualną chromoendoskopią (system iSCAN).


• W celu zapewnienia bezpieczeństwa sprzęt endoskopowy poddawany jest dezynfekcji wysokiego poziomu w myjni automatycznej a akcesoria endoskopowe dezynfekowane w myjce ultradźwiękowej i sterylizowane w autoklawie. Po badaniu endoskopowym do dyspozycji chorego jest pokój pozabiegowy.

Leczenie krwawień z żylaków odbytu tą metodą opiera się na założeniu, że guzków krwawniczych nie należy usuwać, a wystarczy im jedynie przywrócić pierwotną wielkość co spowoduje ustąpienie objawów. Osiąga się ten stan poprzez zmniejszenie napływu krwi do guzka przy użyciu aparatu HEMORON©. Zabieg tą metodą jest wyjątkowo mało inwazyjny i bezpieczny. Polega ona na przyłożeniu w okolicy podstawy guzków hemoroidalnych uwidocznionych w anoskopie, dwóch elektrod, pomiędzy którymi przepływa prąd jednobiegunowy o niskim napięciu i o średniej częstotliwości. Powoduje to zmniejszenie przepływu krwi w tętniczkach odżywiających hemoroidy o 80%.

Przed rozpoczęciem kuracji metodą HEMORON© Pacjent przechodzi badanie kwalifikacyjne weryfikujące wstępne rozpoznanie choroby hemoroidalnej i określające stopień jej zaawansowania.

Pacjentom zalecamy gotowy preparat o nazwie ENEMA, dostępny w aptekach. Cały zabieg trwa nie dłużej niż 30 minut, a koagulacja jednego guzka krwawniczego od 2 do 12 minut. Bezpośrednio po zabiegu chory jest w pełni sprawny.

U 90% chorych na pełny cykl leczniczy składają się trzy zabiegi, wykonywane nie częściej niż co trzy tygodnie i nie rzadziej niż co 5 tygodni. Ryzyko ewentualnych powikłań jest znikome i wynosi ok. 0.5%. Pacjent przez kilka dni może odczuwać niewielki ból, może pojawiać się krew w stolcu. Dolegliwości te nie są na tyle duże aby chory musiał zmieniać swój dotychczasowy tryb życia. Chorym zalecamy jedynie, aby w trakcie kuracji powstrzymali się od intensywnego wysiłku fizycznego. Wszystkie, wyżej opisane dolegliwości ustępują najdalej po tygodniu od wykonania zabiegu. Wynik ten czyni metodę HEMORON© najbezpieczniejszą metodą przyczynowego leczenia choroby hemoroidalnej! Metoda ta jest bezbolesna.

Metoda HEMORON© jest metodą z wyboru w leczeniu choroby hemoroidalnej u chorych z zaburzeniami czynności układu krzepnięcia (na przykład przyjmujących z powodów kardiologicznych leki obniżające krzepnięcie krwi).

Pacjent układany jest na stole zabiegowym na lewym boku. Na początku lekarz wprowadza maść znieczulającą do odbytu. Następnie wprowadza się do odbytu anoskop operacyjny (plastikowa rurka średnicy palca) przez który odbywa się cały zabieg. Lekarz uwidacznia powiększone guzki hemoroidalne. U podstawy każdego guzka kolejno przykłada specjalne elektrody. Od tego momentu rozpoczyna się właściwy zabieg –lekarz zwiększa przepływ prądu do momentu aż pacjent odczuje jakikolwiek dyskomfort (np. pieczenie, mrowienie lub silniejsze parcie na stolec). Wtedy lekarz zmniejsza natężenie prądu do osiągnięcia poziomu pełnego komfortu i na takich parametrach przeprowadza zabieg.